TOUR IN Liverpool

Alle foto's (C) Paul van Riet

Klik op de foto's voor een vergroting

Je kunt zelf toepasselijke muziekjes bij de tekst (en foto's) afspelen

Je komt aan op Liverpool John Lennon Airport en al snel vind je daar de nodige verwijzingen naar John zelf, zoals foto's in het gebouw of deze overkapping bij de bushalte. Ook aan de buitenkant van het luchthavengebouw wordt duidelijk naar wie deze luchthaven is genoemd. Verder valt meteen de "Yellow Submarine" op die links voor het gebouw staat. Alles ademt al direct de sfeer van the Beatles. Met de bus (lijn 500) rijd je, voor een deel met uitzicht op de Mersey, in een goed half uur naar hartje Liverpool. Als je onderweg wat meer van de stad wilt zien en geen haast hebt, kun je ook een andere buslijn nemen, zoals 86. Wanneer je wat vaker de bus wilt gebruiken, kun je het beste in het luchthavengebouw een dagkaart kopen (kosten £ 3,30).

   
Na de bagage in het hotel te hebben achtergelaten, te voet naar Albert's Dock waar het museum "The Beatles Story" is gevestigd (daarover later meer) en waar je in het vlakbij gelegen toeristenbureau de tickets kunt kopen voor de Magical Mystery Tour.


De kosten voor een "ticket to ride" zijn £ 14,95. Het is niet zeker dat je meteen met de bus meekunt, want de toeloop is groot. Maar bij het boeken kun je wel een tijd reserveren waarop je dus gegarandeerd een plek in de bus hebt. Als je zekerheid over de datum en tijd wilt hebben, dan kun je de kaartjes ook al in Nederland via internet bestellen en betalen met een credit card. Meestal zijn de bezienswaardigheden waarbij de bus stopt aan de linkerkant gelegen, dus een plekje aan die kant voorkomt dat je steeds over hoofden heen moet kijken en fotograferen.
   
De gids is een vlotte babbelaar die gelukkig fatsoenlijk Engels spreekt en niet dat vreselijke Liverpool accent (Scouse) heeft, want dan zou je niets van zijn verhaal begrijpen. Onderweg kom je met deze Magical Mystery Tour overigens geen "Fool On The Hill" of walrus tegen. Na een kwartiertje rijdt de bus door High Park Lane en stopt bij een smal zijstraatje (Madryn Street) waar alle huizen dichtgespijkerd zijn vanwege sloopplannen en renovatie van de wijk. Op nummer 9 woonde hier Ringo Starr gedurende de eerste jaren van zijn leven. Van de receptioniste van mijn hotel hoorde ik later dat er pogingen ondernomen worden om de sloop van in ieder geval dat huis te voorkomen maar als je de wijk ziet, dan denk ik niet dat het gaat lukken.
   
Schuin aan de overkant is de pub "The Empress" die op de eerste solo LP van Ringo (Sentimental Journey) was afgebeeld. Rechts van deze pub is Admiral Grove waar Ringo met zijn moeder later op nummer 10 woonde. Volgens de gids heeft Ringo's moeder, die wel in een pub werkte, nooit in deze pub achter de tap gestaan omdat ze bang was dat dan alle buren enige soepelheid met het betalen van hun drankrekening zouden verwachten. Verderop in High Park Lane staat de St. Silas School waar Ringo zijn lagere schooljaren heeft doorgebracht. Kennelijk heeft hij het daar naar zijn zin gehad want als dank heeft hij de aanleg en het onderhoud van het speelterrein bij de school voor zijn rekening genomen.

Hier vandaan langs Sefton Park, het grootste park van Liverpool, waar George Harrison het glazen Palmhouse voor £ 150.000 heeft laten renoveren. De gids zei dat het een vergoeding was voor de ruiten die George in zijn jeugd heeft ingegooid.
   

Dan draait de bus Penny Lane in en na een tocht door de vrij smalle straat met vele verkeersdrempels komen we aan bij "the shelter at the roundabout", een oude wachtruimte voor de bus die er vreselijk verwaarloosd uitziet. Er is zo te zien nog een tijdje de bistro "Sgt. Pepper's" in gevestigd geweest maar het geheel maakt een uiterst troosteloze indruk. Zo gaat Liverpool dus met zijn erfgoed om! Aan de ene kant van het plein is "the barber shop" te vinden, terwijl de bank aan de andere kant gevestigd is. In ieder geval heel herkenbare punten voor diegenen die de tekst van dit nummer uit hun hoofd kennen. Overigens maken vele ondernemers in deze buurt dankbaar gebruik van de aanduiding "Penny Lane" hoewel hun winkel helemaal niet aan die straat is gelegen. Helaas kunnen we hier niet de bus uit, dus de volgende dag nog maar een keertje terugkomen om mooie foto's te maken.
   
   
De bus gaat verder op weg naar High Street waar gestopt wordt en iedereen er even uit kan om naar het ouderlijk huis van George Harrison te lopen. Dat is gelegen aan Arnold Grove nr. 12 (links). Ook een tamelijk achteraf straatje.

Dan snel weer verder, langs het voormalige huis van Beatles manager Brian Epstein (rechts) dat in een rijke buurt gelegen is op 197 Queens Drive.
   

Na enkele minuten mogen we weer de bus uit want dan staan we voor het hek van Strawberry Fields. Hier was in de jaren vijftig een weeshuis/kindertehuis gevestigd met een grote tuin erbij. In die tuin speelde John Lennon graag en hij had daar een vaste boom waar hij in klom. Het weeshuis is inmiddels verdwenen en de tuin verwaarloosd maar het hek, dat al eens is gestolen, wordt netjes in stand gehouden. Als bewijs dat de deelnemers aan de Magical Mystery Tour ook werkelijk hier waren, maakte de gids op verzoek van ieder afzonderlijk een foto voor het hek.
   
Als de bus de hoek om gaat, rijden we op Menlove Avenue en een paar honderd meter verder staan we even stil voor nummer 251, het huis "Mendips" waar John Lennon van 1945 tot 1963 bij zijn tante Mimi heeft gewoond. Het huis is in 2002 aangekocht door Yoko Ono en vervolgens geschonken aan The National Trust, die het geheel in de originele stijl van eind jaren vijftig heeft teruggebracht.
   
De bus rijdt dan weer verder en stopt op Mather Avenue waar we na een korte wandeling, de zijstraat in, aankomen bij 20 Forthlin Road waar Sir Paul McCartney zijn jongensjaren heeft doorgebracht. Hier kwam John regelmatig op bezoek en samen componeerden ze hier een aantal van hun grote hits. Het huis is, samen met dat van John Lennon, negen maanden per jaar (van maart t/m november) te bezichtigen als je tenminste enkele weken tevoren een tour boekt bij The National Trust.
   
Hierna gingen we weer terug naar het centrum van de stad. Onderweg kwamen we nog langs het Liverpool Institute of Performing Arts (LIPA) in Mount Street, waar Paul een aantal jaren heeft gestudeerd. Sir Paul is trouwens nog ieder jaar aanwezig bij de uitreiking van de bullen aan de geslaagde studenten en iedereen krijgt dan van hem een gouden speld.

Daarna rijden we over Mount Pleasant waar de gids ons bij nummer 64 wijst op een grauw pand met een gele deur. Dat bleek de registry (stadsdeelkantoor) te zijn waar John en Cynthia in 1962 trouwden.
   
Het einde van de Magical Mystery Tour is in North John Street voor het Hard Days Night Hotel. Hier staan beelden van de vier Beatles op de gevel. Het is een typisch en duur themahotel geheel gewijd aan the Fab4. Op de hoek van deze straat met Mathew Street is Hard Days Night Shop. Via die winkel kun je de galerie in het hotel bereiken waar allerlei kunstwerken hangen die over the Beatles gaan.
   
Dan lopen we de Mathew Street in waar de wereldberoemde Cavern Club was gevestigd. Deze is jaren geleden gesloten, waarschijnlijk vanwege nieuwbouw werkzaamheden ten behoeve van een winkelcentrum maar de club is later in een pand, zo'n 15 meter van de oorspronkelijke locatie weer geopend. Via een aantal trappen ga je de gewelven van het gebouw binnen en kom je in een betrekkelijk kleine ruimte terecht waar nu nog steeds live optredens zijn. Vaak zijn het artiesten die nummers van the Beatles vertolken maar ook spelen hier regelmatig "tribute" bands, niet alleen van the Beatles maar ook van bijvoorbeeld Led Zeppelin, Small Faces, U2 en Guns'n Roses.
   
Aan de overzijde van de Cavern Club is de Cavern Pub. Aan de buitenzijde hiervan in Mathew Street is the Wall of Fame, met tegels waarin de namen van alle artiesten zijn gebeiteld die in de Cavern Club hebben opgetreden. Als je de foto goed bekijkt, zijn daarop heel wat namen van artiesten te lezen. Hierbij staat ook een standbeeld van John Lennon geleund tegen de gevel. Dat is vrijwel dezelfde pose als op de hoes van zijn album "Rock'n' Roll".

Even verder in de straat is de Liverpool Hall of Fame, met een cirkelvormig schildje voor elke Engelse nummer-1 hit die sinds 1952 door een Liverpoolse artiest is gescoord. Op deze wall zie je naast 17 hits van the Beatles ook namen als the Searchers, maar ook van recentere datum Mel C. en Atomic Kitten.

Weer iets verder aan de andere zijde van de straat is de ingang naar een klein winkelcentrum waar een standbeeld van the Beatles te vinden is en een grote muurschildering. Ik was daar twee dagen na John's "verjaardag" en er waren verschillende fans geweest die kaarten en bloemen bij het standbeeld hadden achtergelaten. Overigens zei Mike McCartney, inderdaad de broer van, bij de onthulling van het standbeeld dat hij geen van the Beatles herkende.
   
   
Verder zijn er in Mathew Street allerlei kroegen die pretenderen dat the Beatles er na hun optreden in Cavern Club hun pints kwamen drinken. Of het waar is weet ik niet, maar het lijkt in ieder geval commercieel wel een succes te zijn.

Aan het einde van de straat kom je bij Stanley Street waar ca. honderd meter naar links aan de overkant een standbeeld van een oud vrouwtje te vinden is. Dat is het beeld van Eleanor Rigby, gewijd aan "all the lonely people".

Voor de volgende dag (zondag) had ik al weken terug de tour naar de ouderlijke huizen van John en Paul geboekt bij The National Trust. Deze tour wordt van eind februari tot eind november gehouden en kost £ 20,00 per persoon. Er kunnen per tour maar 14 mensen mee en er wordt op zo'n dag maar een beperkt aantal tours gereden. Onze groep van 14 personen was gevarieerd samengesteld. Het was opmerkelijk dat er ook zeker drie jongeren van onder de 18 jaar bij waren. Eén meisje van ca. 15 jaar wist werkelijk alles over the Beatles te vertellen en daaruit blijkt maar weer dat hun muzikale erfenis over de generaties heengaat.

Als eerste werd Mendips, het huis van John Lennon aangedaan. Buiten mocht gefotografeerd worden maar binnen moesten alle camera's, tassen e.d. in een afgesloten kast worden achtergelaten. De gids, die tevens bewaker van dit erfgoed is, woont zelf in een kamer op de eerste verdieping. Hij wist heel wat aardige verhalen te vertellen. Zo wees hij ons erop dat John en Paul de akoestiek van het halletje geweldig vonden en daar het liefste oefenden. Het was alleen te klein voor de hele groep the Quarrymen dus die repeteerden op zondag in de woonkamer.

Verder mocht je zelf door het huis lopen dat geheel in de staat van eind jaren ´50 was teruggebracht. Aan de hand van oude foto´s is de inventaris gereconstrueerd. In één kamer was een kleine expositie ingericht waar o.a. ook kopieën van de pagina's uit John's paspoort waren te zien. Het is leuk dat daarin ook stempels staan uit 1961 en 1962 van Hoek van Holland en de grensovergang Oldenzaal. Dat was natuurlijk op weg van of naar Hamburg. Verder lag er ook een kopie van John's schoolrapport waaruit bleek dat hij niet bijster ijverig was maar wel als creatief werd beschouwd. Alles bij elkaar hadden we een goed halfuur tot onze beschikking in het huis.

Om een beetje een beeld te krijgen wat er in het huis te zien is, kun je hier een aantal foto's van het interieur bekijken.
   
Daarna met het busje op weg naar 20 Forthlin Road, dat hemelsbreed maar iets meer dan een kilometer van John's huis verwijderd was. Daar werden we ontvangen door de gids die wel een broer van Paul McCartney had kunnen zijn. Ook hier mocht binnen niet gefotografeerd worden. Het was vroeger een huurhuis waar vader McCartney met zijn twee zonen woonde na het overlijden van "mother Mary". Aan de muur veel foto's die destijds door Mike, Paul's broer, zijn gemaakt. Daardoor kon je goed zien dat de reconstructie van het huis heel aardig geslaagd is. Voor zover mij bekend zijn er maar een paar interieur foto's van dit huis op het web te vinden. We hoorden van de gids dat Paul McCartney vorig jaar alle inwoners van de straat heeft gecompenseerd voor de overlast die zij ondervinden vanwege het vele bezoek aan Paul's ouderlijk huis. Iedereen ontving toen 10 vrijkaartjes voor het concert dat Sir Paul in het stadion van FC Liverpool gaf.

Ook in dit huis konden we een half uur rondkijken voordat het busje ons weer terug bracht naar de vertrekplaats. Het was al met al een zeer interessante ochtend die ik voor geen goud had willen missen.
   
's Middags ben ik op eigen gelegenheid met het prima openbaar vervoer nog langs een aantal plaatsen gegaan die ik de vorige dag alleen maar vanuit de bus had gezien. Daar heb ik dan op mijn gemak de bovenstaande foto's kunnen maken.

Ook ben ik vanaf Penny Lane nog een stukje gelopen naar Newcastle Street waar John Lennon op nummer 9 direct na zijn geboorte in 1940 tot aan zijn vertrek naar Mendips in 1945 met zijn vader en moeder heeft gewoond.
   
Op de derde en laatste dag van mijn bezoek aan Liverpool ben ik pas naar de "Beatles Story" bij Albert's Dock gegaan, een interactieve presentatie van de carrière van the Beatles. De toegang kost £ 12,95.

Je krijgt een koptelefoon op met player en loopt in chronologische volgorde langs de vitrines en scènes die hun hele loopbaan bestrijken. Neem hier zeker twee uur de tijd voor om alles goed te lezen, te bekijken en te beluisteren.

Vanuit dit museum kun je de Fab4 Shop binnenlopen waar heel veel Beatles merchandise te vinden is. Natuurlijk hier een T-shirt gescoord als herinnering aan het bezoek aan Merseyside.
   
Toen was het tijd geworden om weer naar het vliegveld te gaan voor de vlucht naar Amsterdam.


Op de luchthaven kom je dan, richting vertrekhal, nog dit standbeeld van John Lennon tegen. Dat was een mooi besluit van een erg vermoeiend, maar fantastisch weekeinde.