EDWIN RUTTEN - HET SPIJT ME
(B. Bacharach; H. David; W. van Kooten)
MMP 1029

Meisje van me
Ik moet je zeggen dat ik voorlopig niet meer kom
Want ja, er is iets, met me
'k Zal je vertellen wat ik je aandeed
't Is meer dan dom

Oh, oh, het spijt me
Dat mij dat nou moest gebeuren
Het spijt me
Dat ik mij zo heb vergist
Ik was op weg toe naar jou
En dronk een koffie heel gauw

En toen pas zag ik haar gaan
Ze kwam naar binnen, zocht naar een plaats
En keek me toen aan
Ik stond verrast op
Vroeg haar: "Kom bij me zitten
Dat is een tijd geleden, hoe is 't"?

Oh, oh, het spijt me
Dat mij dat nou moest gebeuren
Het spijt me
Dat ik mij zo heb vergist
Ik vroeg je: "drink toch iets mee
Boos ben ik niet meer, welnee"
Ze zei: "OK"

Oh, oh, het spijt me
Dat mij dat nou moest gebeuren
Het spijt me
Dat ik me zo heb vergist
De jukebox speelde een plaat
En toen was 't al te laat

Want we dansten, samen
Noemden elkanders namen even zacht als voorheen
Oh ja, haar ogen, haren, mond
En ik dacht dat er toen voor mij niets anders bestond

Oh, oh, het spijt me
Dat mij dat nou moest gebeuren
Het spijt me
Dat ik me zo heb vergist
Ik weet dit doet je verdriet
Maar heus ik kan anders niet

Maar ik beloof
Ik zal het nooit meer
Nooit meer, nooit meer

Ik zal het nooit, nooit meer doen